Het duurt nog minder dan een maand, en dan is het de verjaardag van de goedheilig man. In het magazijn van Sinterklaas is het een drukte van belang. De Pieten sorteren al het speelgoed voor de brave kinderen. De Sint zelf brengt zijn kleren naar de stomerij en gaat naar de kapper. Maar o wee,… de kapper scheert per vergissing zijn baard af. En zeg nu zelf, een Sint zonder baard, dat kan toch niet?!

De Pieten zoeken een oplossing. Eerst met een valse baard, dan met een snelhaargroeimiddel, of gewoon met schmink… Maar niets gelijkt op een echte baard.

Dan doen ze een beroep op een gekke geleerde die in zijn labo een middel probeert te vinden om de mooie witte baard van Sinterklaas sneller te doen groeien tegen 6 december.

Maar ook dat helpt niet. Tot…

Ja hoor, het komt allemaal goed!

“Omdat kinderen haast nooit zonder begeleiding naar een toneelvoorstelling gaan kijken, heb ik dit stuk met een dubbele laag geschreven. Het jonge publiek zal kunnen genieten van het verhaal, van de sprookjessfeer, van de actie. Voor de volwassenen die noodgedwongen mee in de zaal moeten zitten en meestal zelf ook voor hun plaatsje moesten betalen, heb ik de tekst dubbelzinnig gemaakt met heel wat knipoogjes naar de actualiteit. Zo kan iedereen evenveel genieten van ‘Kaas voor Sinterklaas’! Maar hoe dan ook: elke interpretatie of vergelijking met bestaande personen of toestanden is voor eigen rekening. De auteur biedt zijn tekst aan zoals de onschuldige reiziger zijn koffertje met dubbele bodem aan de douane toont en zegt: ‘Niets aan te geven!’ – LvB. “